O lilii złotogłów i przypominającym kształtem ludzką postać korzeniu mandragory wiedziano pod Śnieżką (1603 m) sporo. Najwięcej wiedział sam Duch Gór nazywany także Wurzelmannem - "korzennikiem", jako że to w jego, owianym legendami ogrodzie, rosły owe cudeńka. Uważano je za znakomite środki na wszelkie dolegliwości przy czym sądzono, że z lilii złotogłów można i otrzymać złoto. Wielu więc, pomimo groźby zemsty potężnego Ducha Gór, porywało się na ich zdobycie.Najpierw byli to penetrujący Karkonosze średniowieczni poszukiwacze drogich kamieni i złota oraz myśliwi. Z czasem zainteresowanie karkonoskim ziołolecznictwem dotarło i między królewskie kręgi. Rudolf II Habsburg (1576-1611), na którego praskim dworze trwały prace nad kamieniem filozoficznym i eliksirem długowieczności, polecił nawet lekarzowi Johannesowi Montanusowi dokładnie przeszukać Karkonosze.
Stopniowo ośrodkiem karkonoskich laborantów, jak nazywano tamtejszych zielarzy, stał się Karpacz, do którego w 1622 przybyła grupa uchodźców religijnych z Czech, a wśród nich inicjujący rozwój ośrodka aptekarz z Kłodzka, Georg Werner. Z końcem XIX w. państwowe obostrzenia i niechęć reprezentujących oficjalną medycynę lekarzy ostatecznie podcięły skrzydła karkonoskim laborantom.
Zresztą w tym czasie w rejonie Karpacza bardziej niż laborantów potrzebowano górskich przewodników.
Od 1681 r., gdy na Śnieżce stanęła kaplica św. Wawrzyńca, turystyczny ruch na najwyższy sudecki szczyt wzmagał się nieprzerwanie. Obrazującym jego charakter dokumentem są księgi pamiątkowe, do których wpisywali się podróżni, tzw. Księgi Śnieżki. Od 1696 r. wykładano je w Strzesze Akademickiej na polanie Złotówka, a w 1824 r. przeniesiono do kaplicy św. Wawrzyńca. Można tylko żałować, że nie poleżały chwilę w uważanym za najpiękniejsze w Karkonoszach schronisku "Samotnia" nad Małym Stawem, którego sceneria często stanowiła natchnienie dla rytowników tzw. kowarskiej szkoły.
Przybywający na Śnieżkę wędrowcy odwiedzali też Dobre Źródło na zboczu Grabowca (784 m) z wystawioną przy nim kapliczką św. Anny, Śląski Dom usytuowany na zachód od Przełęczy pod Śnieżką (1394 m) czy Wielki Staw, największe naturalne jezioro Karkonoszy. W samym Karpaczu tłumnie zaglądali do pochodzącej z Norwegii, drewnianej świątyni Wang, powstałej na przełomie XII/XIII w., która do karkonoskiej miejscowości trafiła w połowie XIX stulecia.
Dzisiaj spektrum atrakcji Karpacza, prężnego wczasowiska z wieloma hotelami, pensjonatami i prywatnymi hotelami obejmuje także Miejskie Muzeum Zabawek powstałe na kanwie zbiorów twórcy wrocławskiej pantomimy Henryka Tomaszewskiego, Muzeum Sportu i Turystyki, letni tor saneczkowy, Western City położone przy drodze do Ściegien, no i oczywiście stoki narciarskie, skocznię "Orlinek" oraz rowerowe trasy.
